เธอเข้าร่วมกองกำลังฝึกกองกำลังสำรองที่มหาวิทยาลัยโคโลราโดในชั้นปีที่สองของเธอ และเป็นหัวหน้าในวิทยาลัยเมื่อการโจมตี 11 กันยายน ค.ศ. 2001 เกิดขึ้น

เธอเข้าสังกัดกองกำลังทหารขนส่งพื้นฐานในรัฐเวอร์จิเนีย ก่อนที่จะได้รับมอบหมายให้เข้าร่วมสังกัดกองทหารม้าที่หนึ่ง ที่ฟอร์ดฮูด รัฐเท็กซัส และเธอได้รับการเคลื่อนกำลังพลสู่ประเทศอิรักในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2004 [2]

ในฐานะร้อยโทหญิงคนหนึ่ง เธอเป็นทหารหญิงคนแรกที่สูญเสียขาในสงครามอิรัก โดยสูญเสียขาซ้ายเมื่อระเบิดข้างถนนเกิดระเบิดขึ้นเมื่อเธอนำขบวนไปที่กรุงแบกแดด[3] สำหรับปฏิบติทางการทหารของเธอ ส่งผลให้เธอได้รับดาวทองแดงและหัวใจสีม่วง[4] หลังจากเกษียณจากการเป็นทหารแล้วเธอก็ทำงานเป็นนักกายอุปกรณ์[5] และทำหน้าที่เป็นคณะกรรมการบริหารของโครงการนักรบที่ได้รับบาดเจ็บตั้งแต่ปี ค.ศ. 2005 ถึง 2014 [5]